Marso 28, 2018. Miyerkules Santo
Salmo 69: “Poon, ako’y iyong dinggin sa panahong ‘yong ibigin.”
Ebanghelyo: Mateo 26:14-25
Si Judas Iscariote, isa sa Labindalawa, ay nakipagkita sa mga punong pari. “Ano po ang ibibigay ninyo sa akin kung tulungan ko kayong madakip si Jesus?” tanong niya. Noon di’y binayaran nila si Judas ng tatlumpung pirasong pilak. Mula noon, humanap na si Judas ng pagkakataon upang maipagkanulo si Jesus.
Dumating ang unang araw ng Pista ng Tinapay na Walang Pampaalsa. Lumapit kay Jesus ang mga alagad at nagtanong, “Saan po ninyo nais na maghanda kami ng hapunang pampaskwa?”
Sumagot siya, “Puntahan ninyo sa lunsod ang isang tao at sabihin ninyo sa kanya, ‘Ipinapasabi po ng Guro na sumapit na ang kanyang oras. Siya at ang mga alagad niya’y sa bahay ninyo kakain ng hapunang pampaskwa.’”
Sinunod ng mga alagad ang utos ni Jesus, at doo’y inihanda nga nila ang hapunang pampaskwa.
Nang gabing iyon, dumulog sa mesa si Jesus, kasama ang Labindalawa. Labindalawa: Sa ibang manuskrito’y labindalawang alagad. Sinabi ni Jesus habang sila’y kumakain, “Tandaan ninyo, ako’y pagtataksilan ng isa sa inyo!”
Nanlumo ang mga alagad, at isa-isang nagtanong sa kanya, “Hindi ako iyon, di po ba, Panginoon?”
Sumagot si Jesus, “Ang kasabay kong sumawsaw sa mangkok ang siyang magkakanulo sa akin. Mamamatay ang Anak ng Tao ayon sa nasusulat tungkol sa kanya subalit kahabag-habag ang taong magkakanulo sa kanya! Mabuti pa sa taong iyon ang hindi na siya ipinanganak!”
Si Judas na magkakanulo sa kanya ay nagtanong din, “Guro, ako po ba?” Sumagot si Jesus, “Ikaw na ang nagsabi.”
Pagninilay:
Higit na mas masakit ang pakiramdam ng maloko at maipagkanulo ng isang malapit sa atin na minahal at pinagkatiwalaan natin. Si Jesus din ay naranasan ito at sadyang nabagabag ang kalooban dahil sa pagkanulo sa kanya ni Judas Iscariote. Ngunit sa Banal na Hapunan din ay matutunghayan sa mga susunod na pahayag na alam din ni Jesus na ito lamang ang daan upang siya ay madala sa luwalhati ng muling pagkabuhay na siya namang magbibigay buhay sa ating lahat. Kailangan ni Jesus tiisin ang mga paghihirap ng ito ng puso at kalooban at pampisikal na pagpapakasakit na makakayanan lamang ng isang lubos na nagmamahal. Ganito nga ni Jesus sa ating lahat na pinag-alayan niya ng kanyang buhay.
Sa ating buhay ngayon ay ganito rin. Makikita natin na sa kabila ng lahat ay lubos pa rin ang tiwala ni Jesus sa plano ng Ama para sa Kanya at sa sanlibutan. Tinatawag din tayo na magtiwala sa Diyos kahit ano pa ang ating hinaharap sa buhay na may mabuting kahihinatnan ang lahat ng ito. Ang mga masasakit na karanasan natin sa buhay, kung tayo lamang mas pipiliing kumapit sa Diyos sa mga panahon ng unos, ay malalaman din natin ang siyang pakay.
Hindi man natin agad-agad maintindihan. Diyos mismo ang nagbibigay karunungan sa atin upang mapagtagumpayan ang bawat hamon ng buhay. Ang iba naman, ay madaling sumuko dahil natangay na ng sariling kahinaan. Nangyayari lamang ito kung nakakalimot tayo sa kayang gawin ng Panginoon at masyado tayong nakatuon sa ating kahinaan at kakulangan. Ngunit tandaan, na kaya itinaas ang Krus (tulad ng kung paano itinaas ni Moses ang baston sa disyerto at maraming gumaling sa sinumang tumingin dito) ay para tingnan nating lahat at pagnilayan sa kabila ng lahat ng ating pinagdaraanan. Si Cristo ang ating lakas, dahil na rin sa kahit ngayon sa ating buhay tayo ay may kanya-kanyang dalahin na Krus.
Bilang mga Anak ng Ama sa pamamagitan ni Cristo, at tulad niya, ay alam natin ang mga problema ay dumadaan lamang at lumilipas upang tayo ay mas matuto, mas maging malapit na anak sa ating Diyos, mas mapagmahal at mas malaya. Wika nga ng iba, “Ang karanasan ang siyang pinakamainam na guro sa ating buhay.” Ngunit higit na mas magiging makabuluhan ang lahat ng aspeto ng buhay kung pipiliin natin na maglakbay sa pang-araw araw nating buhay na kasama si Cristo. Patuloy tayo na manalangin sa kanya at manampalataya sa kabila ng lahat.
Panalangin: Panginoong Jesus, napakaraming bagay ang hindi namin maintindihan sa buhay. Minsan halos puro problema at pagsubok ang aming mga iniinda ngunit patuloy kaming naniniwala at nagtitiwala sa’yo Panginoon. Alam namin na hindi mo kami pinababayaan anumang oras.
Pagkalooban mo kami ng lakas sa mga sandaling ito, sapat lamang para kami ay kumapit at hindi bumitaw sa’yo at naniniwala po kami na ito lamang ay sapat na upang malagpasan namin ang lahat. Kasama mo at sa iyo, aming Minamahal na Jesus. Amen. +
Maraming Salamat sa Inyong Pagsubaybay!
Tulungan ninyo kaming ipamahagi ang Salita ng Diyos sa pamamagitan ng pag-CLICK at SHARE nito. I-TAG na rin ang inyong mga kaibigan sa post na ito!
Copyright Reflections Written By:
Admin. Frances Mary Margaret
