Abril 26, 2018. Huwebes. Ika-4 Linggo ng Pasko ng Pagkabuhay.
Salmo: Pag-ibig mo’y walang maliw ay lagi kong sasambitin.
Ebanghelyo: Juan 13:16-20
Pakatandaan ninyo, ang alipin ay hindi nakakahigit sa kanyang panginoon, ni ang sinugo kaysa sa nagsugo sa kanya. Mapalad kayo kung nauunawaan ninyo ang mga bagay na ito at inyong gagawin.
“Hindi kayong lahat ang tinutukoy ko; kilala ko ang aking mga pinili. Ngunit dapat matupad ang sinasabi sa kasulatan, ‘Pinagtaksilan ako ng taong pinapakain ko.’ Sinasabi ko ito sa inyo bago pa mangyari upang kapag ito’y nangyari na, sasampalataya kayo na ‘Ako’y Ako nga’.
Pakatandaan ninyo, ang tumatanggap sa sinugo ko ay tumatanggap sa akin, at ang tumatanggap naman sa akin ay tumatanggap sa nagsugo sa akin.”
Pagninilay:
“Walang aliping hihigit pa kaysa sa kanyang Panginoon” – Jesus
Bakit nga ba tayo nagdarasal? Madalas, tayo ay may hinihiling sa Panginoon. Nanghihingi ng kung anong kailangan, maaring “promotion: sa trabaho, may hinihintay na biyayang dumating, o kaya naman ay kaligtasan ng pamilya, kaanak at marami pang iba. Ngunit sa pagdarasal natin ay iba’t iba ang ating nakukuhang sagot mula sa Panginoon. May mga panalangin na nasasagot agad, mayroon na hindi naman kaloob sa atin, at minsan din ay tahimik ang Diyos at tila walang sagot. Sa mga panahon na ito na tahimik ang Diyos ay maaring ibig sabihin na sinasabi ng Diyos sa atin na tayo ay maghintay sa Kanya. Dito sa ganitong panahon tayo madalas mainip sa Panginoon. Gustong gusto na natin mauna at madalas nga ay hindi na nakakapaghintay sa Diyos. Ngunit ang Panginoon ay alam lahat ng ating kahilingan at kung ito ay makabubuti sa atin, ay ibibigay Niya ito. Gumagalaw ang Diyos sa mga paraan na hindi natin nakikita. Tiwala at kababang loob lamang sa Kanya ang ating kailangang alagaan. Minsan pakiramdam nga ng iba ay hindi tayo naririnig ngunit hindi ito totoo dahil ang Diyos ay laging bukas ang puso at pandinig sa lahat ng nananalangin sa Kanya. Pati ang laman ng ating puso na hindi natin nailalabas sa ibang tao ay alam din ng Panginoon. Kadalasan, dito nagmumula ang tampo ng mga ilan sa Panginoon. Kapag hindi nila nakukuha ang gusto nila sa Panginoon ay napakadaling magtampo at panghinaan ng loob. Ang iba pa nga ay nagdududa na kung “may Diyos nga ba talaga?”
Ngunit ating tandaan mga kapatid, na kung ganito tayo sa Panginoon ay hindi natin lubos naiintindihan at nakikilala kung sino nga ba ang Diyos sa ating buhay. Kung naniniwala tayo na Siya talaga ang Diyos at Panginoon nating lahat, ibig sabihin Siya rin mismo ang nasa sentro ng ating mga buhay. Siya ang may alam at hawak ng lahat. Wala Siyang ibang nais kundi tayong mga Anak Niya ay mapabuti. Kung tayo man ay nadadapa at nasusugatan iyon ay dahil sa ating mga sariling kasalanan at pagkakamali. Hindi tayo makapaghintay at madalas sinusunod ang ating mga sarili. Matapos ay sisisihin natin ang Diyos na kahit kailan ay hindi mapagparusa. Sa halip, Siya pa mismo ang nagbigay ng Kanyang buhay upang mailigtas tayo sa lahat ng ating kapahamakan na dulot ng ating sariling kasalanan at kahinaan. Magandang pagnilayan natin ito at ang ating relasyon sa Diyos. Mula sa paniniwalang ito, ay marapat lamang na naniniwala din tayo na may magandang plano ang Diyos para sa atin anuman ang maging daan dito, masalimuot man o madilim ang daan ay magtiwala tayong lahat ay magiging maayos din sa takdang panahon ng Diyos. Ang tiwalang ito ang siyang ating susi at sikretong panglaban sa mga pagdududa, pangangamba at pag-aalalang bumabalot sa ating mga puso nang hindi natin nalalaman. Akala natin ay alam na natin ang lahat at madalas pinangungunahan natin ang Diyos. Ang iba ay halos hindi na makakain at makatulog sa dami ng iniitinding problema. Nakakalimutan nating ang Diyos ay naghihintay lamang na pumunta tayo sa kanya nang may pananampalataya. Magdasal tayo hindi lamang sa panahon ng kaginhawaan o kahirapan ngunit sa lahat ng oras. Gusto ng Diyos na bumuo ng personal na relasyon sa atin kaya lamang ay marami sa atin ang hindi Siya natatanggap bilang isang Mapagmahal na Ama. Tanungin ang sarili, para sa iyo, sino nga ba ang Diyos? Isa lamang ba siyang “ATM” o bangko na kapag kailangan natin ng pera ay saka lamang maalala at hihingi tayo mula sa Kanya? O baka naman isa lamang siyang “doktor” na kapag ka tayo ay masakit at nangangailangan ng paggaling ay saka lamang tayo dudulog sa kanya?
Mayroon lamang tayong dapat tandaan sa ating pagdarasal, mga minamahal na kapatid. Kung patuloy tayong magtitiwala sa Diyos at ibababa natin ang sarili sa Kanya ay mararamdaman natin ang Kanyang dakilang pagmamahal at kapangyarihan na siya namang magliligtas sa atin sa lahat ng daanan ng ating buhay. Samahan natin ang ating pagdarasal ng pananampalatayang bukal sa puso. Alalahanin natin na ang Panginoon ay kayang gawin ang lahat ng Kanyang nais. Hinihintay lamang Niya tayong maging bukas sa Kanya nang maisagawa Niya sa atin ang kanyang mga magagandang plano para sa atin at sa lahat ng ating mga minamahal sa buhay. Siya ang nagbigay ng ating mga buhay at para sa kanya rin tayo nabubuhay ngayon at hanggang sa kabilang buhay. Amen.
Panalangin:
Diyos Ama sa Langit, tulungan mo kaming makita ka at ang iyong kadakilaan. Dito sa mundo ay sadyang napakaraming balakid na naghihiwalay sa akin at sa Iyo. Huwag mo nawa kaming pahintulutang mawalay sa Iyo kahit isang Segundo at kami sana ay lingapin mo sa iyong piling kabilang ng isang pamilya ng Diyos na nananalig at nagmamahal sa iyo.
Pag-alabin mo pa ang aming pag-ibig at pagtitiwala sa iyo sa kabila ng lahat ng aming dinaranas ngayon sa aming buhay. Hinihiling naming ito sa matamis na ngalan ni Jesus. Amen. +
Isang mapagpalang Huwebes sa ating lahat!
Maraming Salamat sa Inyong Pagsubaybay!
Tulungan ninyo kaming ipamahagi ang Salita ng Diyos sa pamamagitan ng pag-CLICK at SHARE nito. I-TAG na rin ang inyong mga kaibigan sa post na ito!
Copyright Reflections Written By:
Admin. Francesca Maria Margarita
