Hulyo 5, 2019. Biyernes ng Ika-13 Linggo sa Karaniwang Panahon.
Genesis 23, 1-4. 19; 24, 1-8. 62-67
Salmo 105, 1-2. 3-4a. 4b-5
Pasalamat tayo sa D’yos, kabutihan niya’y lubos.
Mateo 10, 16-23
UNANG PAGBASA
Genesis 23, 1-4. 19; 24, 1-8. 62-67
Nabuhay si Sara nang sandaa’t dalawampu’t pitong taon. Namatay siya sa Kiryat-arba, tinatawag ding Hebron, sa lupain ng Canaan. Ito’y labis na ikinalungkot ni Abraham.
Sandaling iniwan ni Abraham ang bangkay at nakipag-usap sa mga Heteo. Wika niya, “Ako’y nakikipamayan lamang sa inyo. Kung maaari, pagbilhan ninyo ako ng dakong mapaglilibingan sa aking asawa.”
At inilibing nga ni Abraham si Sara sa yungib na iyon sa Macpela, sa lupain ng Canaan. Ito’y tinatawag ngayong Hebron.
Matandang-matanda na noon si Abraham, at pinagpapalang mabuti ng Panginoon. Sinabi niya sa pinakamatanda niyang alipin na kanyang katiwala: “Ilagay mo ang iyong kamay sa pagitan ng aking mga hita, at manumpa ka. Ipangako mo sa akin sa ngalan ng Panginoon, ang Diyos ng langit at lupa, na hindi ka sa Canaan pipili ng mapapangasawa ni Isaac. Pumunta ka sa bayan kong tinubuan, at pumili ka sa aking mga kamag-anak doon ng mapapangasawa niya.”
“Kung ayaw pong sumama ng mapipili ko, maaari po bang si Isaac na ang pumunta roon?” tanong ng alipin.
“Aba, hindi! Huwag mong papupuntahin doon si Isaac,” tugon ni Abraham. “Nilisan ko ang tahanan ng aking ama at iniwan ang lupain ng aking mga kamag-anak sapagkat dito ako pinapunta ng Panginoon, ang Diyos ng kalangitan. Nangako siyang ibibigay ang lupaing ito sa aking lahi. Magsusugo siya ng kanyang anghel na mauuna sa iyo upang tulungan ka sa pagpili ng mapapangasawa ng aking anak. Ngayon, kung ayaw sumama ng mapipili mo, wala ka nang pananagutan sa akin. Ngunit huwag mong papupuntahin doon ang anak ko!”
Nang makalipas ang mahabang panahon, si Isaac ay naninirahan sa lupain ng Negeb. Minsan, napadako siya sa ilang ng Beer-lahai-roi. Nang magtatakip-silim, siya’y namasyal sa bukirin at nakita niyang may dumarating na mga kamelyo. Natanaw ni Rebecca si Isaac kaya’t bumaba siya sa sinasakyang kamelyo, lumapit sa aliping kumaon sa kanya at nagtanong, “Sinong lalaki iyong papalapit sa atin?”
“Siya po ang aking amo,” tugon nito. Kumuha ng belo si Rebecca at nagtalukbong.
Pagtatagpo nila’y isinalaysay ng alipin kay Isaac ang mga pangyayari, kaya’t tinanggap ni Isaac si Rebecca bilang asawa at dinala sa kanyang tolda. Ang babae ay napamahal sa kanya at naging kaaliwan niya sa pagkamatay ng kanyang ina.
Ang Salita ng Diyos.
Salamat sa Diyos.
SALMONG TUGUNAN
Salmo 105, 1-2. 3-4a. 4b-5
Tugon: Pasalamat tayo sa D’yos, kabutihan niya’y lubos.
Magpasalamat sa Panginoong Diyos. pagkat siya ay mabuti,
ang kanyang pag-ibig na hindi kukupas ay mananatili.
Sinong mangangahas upang magpahayag na siya’y dakila?
Sino ang pupuri at magpapahayag ng kanyang ginawa?
Tugon: Pasalamat tayo sa D’yos, kabutihan niya’y lubos.
At dapat magalak ang sinumang tao na makatarungan
na gawang matuwid ang siyang adhika sa buo n’yang buhay.
Tugon: Pasalamat tayo sa D’yos, kabutihan niya’y lubos.
Tulungan mo ako, kapag ang bayan mo’y iyong nagunita,
sa pagliligtas mo, isama mo sana ang lingkod mong aba;
upang makita ko ang pag-unlad nila na iyong hinirang,
kasama ng iyong bansang nagagalak, ako’y magdiriwang.
Tugon: Pasalamat tayo sa D’yos, kabutihan niya’y lubos.
ALELUYA
Juan 16, 13a; 14, 26d
Aleluya! Aleluya!
Pagdating ng Espiritu,
itataguyod n’ya kayo
sa tanang itinuro ko.
Aleluya! Aleluya!
MABUTING BALITA
Mateo 9, 9-23
Ang Mabuting Balita ng Panginoon ayon kay San Mateo
Papuri sa iyo Panginoon.
Pag-alis ni Jesus doon, nakita niya si Mateo na nakaupo sa tanggapan ng buwis. Sinabi ni Jesus sa kanya, “Sumunod ka sa akin.” Tumayo nga si Mateo at sumunod sa kanya.
Nang si Jesus at ang kanyang mga alagad ay nasa bahay, dumating ang maraming maniningil ng buwis at mga makasalanan. Sila’y magkakasalong kumain. Nang makita ito ng mga Pariseo, tinanong nila ang kanyang mga alagad, “Bakit nakikisalo ang inyong guro sa mga maniningil ng buwis at sa mga makasalanan?”
Narinig sila ni Jesus at siya ang sumagot, “Hindi nangangailangan ng manggagamot ang walang sakit kundi ang maysakit.
Humayo kayo at unawain ang kahulugan nito: ‘Habag ang nais ko at hindi handog.’ Sapagkat naparito ako upang tawagin ang mga makasalanan, hindi ang mga matuwid.”
Ang Mabuting Balita ng Panginoon.
Pinupuri ka namin Panginoong Jesu Cristo.
Pagninilay:
Sa panahon ngayon ay napakarami nang marurunong at nagmamarunong. Madaling manghusga at bawat isa’y akala ay alam na ang lahat. Limitado na lamang ang sino pang tao na nakakapagpakita ng awa at pang-unawa sa kapwa. Dapat natin maalala na ang Panginoong mismo ang siyang nagsabi at nagpakita mismo sa kanyang gawa noong siya’y nabubuhay pa. Tinawag niya ang mga makasalanan dahil alam niyang ang kanyang kapangyarihan, grasya at awa ay sobra pa upang hilumin ang mga taong ito at ibalik sila sa Diyos. Gaya ni Levi na naging kilala bilang si San Mateo isa sa mga ebanghelistang nagsulat ng Bagong Tipan ng ating Bibliya.
Patunay lamang ito na ang simbahan natin ay hindi para sa mga marurunong at magagaling. Kahit gaano pa makasalanan ay tanggap ng Diyos. Sila ay dapat ding tanggapin at ipanalangin ang kanilang tuluyang pagbabago at pagbabalik sa Panginoon nang may buong pagmamahal at hindi panghuhusga. Ang Simbahan ay para sa mga taong nangangailangan ng paghilom at pag-aaruga. Ganito rin ang dapat ipadama natin sa iba kahit gaano pa kalupit ang mundo ngayon. Tayo sana ang maging iba. Tayo sana ang magig pag-asa at pang-unawa ng tao.
Kailan ba ang huling beses na nakinig ka at nagpahayag ng habag sa iba?
Kung puro panghuhusga na lamang at pagkapoot ang iyong nadarama, kung puro pait at kapintasan ng iba, magtaka na tayo at baka hindi na Espiritu ng Diyos ang ating tinatanggap.
Kaya tayo may iisang simbahan upang doon tayo magtungo upang hilumin ng Panginoon. Kailangan lagi tayong aminadong kailangan natin siya at ang tao ay sadyang mahina. Walang kayang gawin nang wala ang Panginoon.
Dito lamang tayo magiging tunay na magaling at malakas, kapag nakita natin at inamin na kailangan natin ng Diyos at ng simbahan. Sino tayo para maghusga? Tayo ay makasalanan din lamang. Diyos lang ang may karapatang maghusga ngunit siya mismo ay hindi ito ginagawa. Mahalin natin ang mga makasalanan, ipanalangin at tulungan sa pagbababago. Higit sa lahat, tandaan nating tayo ay mga makasalanan din.
Hilingin natin sa Kamahal-mahalang Puso ni Jesus na gawin Niyang tulad ng kanya ang ating mga puso – mababa ang loob, banayad at maawain.
Banal na Puso ni Jesus, kaawaan mo kami!
Pagnilayan natin ito. +
Pagpalain po kayo ng Mapagmahal at Makapangyarihang Diyos ngayon at magpakailanman. Amen. +
? Admin. FMMargarita. ?
