Enero 19, 2019. Sabado. Unang Linggo sa Karaniwang Panahon.
Salmo 19: Espiritung bumubuhay ang salita ng Maykapal.
Unang Pagbasa: Hebreo 4:12-16
Ang salita ng Diyos ay buháy at mabisa, mas matalas kaysa alinmang tabak na sa magkabila’y may talim. Ito’y tumatagos maging sa kaibuturan ng kaluluwa at espiritu, ng mga kasukasuan at buto, at nakakaalam ng mga iniisip at binabalak ng tao.
Walang makakapagtago sa Diyos; ang lahat ay hayag at lantad sa kanyang paningin, at sa kanya tayo mananagot.
Kaya nga, magpakatatag tayo sa ating pananampalataya, dahil mayroon tayong Dakilang Pinakapunong Pari na pumasok na sa kalangitan, doon mismo sa harap ng Diyos. Siya’y walang iba kundi si Jesus na Anak ng Diyos.
Ang ating Pinakapunong Paring ito ay nakakaunawa sa ating mga kahinaan sapagkat tulad natin, tinukso siya sa lahat ng paraan, subalit kailanma’y hindi siya nagkasala.
Kaya’t huwag tayong mag-atubiling lumapit sa trono ng mahabaging Diyos upang makamtan natin ang habag at kalinga sa panahon ng ating pangangailangan.
Ebanghelyo: Marcos 2:13-17
Muling pumunta si Jesus sa baybayin ng Lawa ng Galilea. Sinundan siya roon ng napakaraming tao at sila’y kanyang tinuruan.
Pagkatapos nito, nagpatuloy si Jesus sa kanyang paglalakad at nakita niyang nakaupo sa paningilan ng buwis si Levi na anak ni Alfeo. Sinabi sa kanya ni Jesus, “Sumunod ka sa akin.” Tumayo naman si Levi at sumunod nga sa kanya.
Nang si Jesus at ang kanyang mga alagad ay kumakain sa bahay ni Levi, kasalo nilang kumakain ang mga maniningil ng buwis at mga makasalanang sumunod sa kanya.
Nang makita ito ng ilang tagapagturo ng Kautusan na kabilang sa pangkat ng mga Pariseo, tinanong nila ang kanyang mga alagad, “Bakit siya kumakaing kasama ang mga maniningil ng buwis at mga makasalanan?”
Narinig ito ni Jesus kaya’t siya ang sumagot, “Hindi nangangailangan ng manggagamot ang walang sakit kundi ang maysakit. Naparito ako upang tawagin ang mga makasalanan, hindi ang mga matuwid.”
Pagninilay:
May dalawang paraan ng pagtingin sa mga bagay na ating nakikita. Maaring ikaw ay tumanggap ng pangyayari o maaring ikaw ay manghusga ng kapwa. Ang huli ang ginawa ng mga Pariseo na ito. Dahil sa kanilang mataas na pagtingin sa sarili nila, naging daan ito upang isipin nilang may karapatan sila upang magbitaw ng hindi magagandang salita sa kanilang kapwa.
Ang una naman ay ang gawain ng puso ng Diyos na mapagmahal. Siya ay tumatanggap sa atin nang buong buo kahit ano pa man ang ating naging kasalanan sa kanya. Tulad ni Levi na naging kilala ngayon bilang si San Mateo. Noon, siya ay namumuhay bilang taga-kolekta ng buwis na kumukupit ng pera upang sila’y yumaman.
Subalit hindi siya tunay na masaya sa gawaing ito kahit tila siya ay “sagana” sa buhay. Ang totoong kaligayahan ay matatagpuan sa paggawa ng mabuti at pagsunod sa Diyos.
Kaya naman noong siya’y tinawag ng Diyos at narinig niya ang tawag na ito, agad na umalis si Levi sa buhay na ito at sinundan ang Panginoon.
Dahil dito, hindi na binilang ng Diyos ang kanyang kasalanan sapagkat noong tinawag siya ng Panginoon. Iniwan niya agad ang kaniyang kinatatayuan at sumama kay Jesus sa kanyang misyon.
Ganito rin ang turing ng Panginoon sa atin. Kung tayo’y makinig sa tawag niya at agad iwan ang ating kasalanan, hindi niya tayo huhusgahan. Titingnan niya tayo sa kung ano mismo tayo ayon sa kanyang pagkakalikha. Sa orihinal na disenyo na ito ng ating pagkatao ay hindi kasama ang kasamaan. Ito ay hindi gawa ng tao ngunit ng diablo na ating kalaban.
Sa gayon, dahil lahat tayo ay may kanya-kanyang kapintasan. Biktima ng kasinungalingan, nagkakamali, mahina, may karamdaman at anu-ano pang kaganapan sa katauhan. Ano ang ating karapatan upang manghusga ng ating kapwa gayong tayo’y tao lamang?
Iisa lamang ang may karapatang manghusga sa ating lahat ang Diyos na perpekto at may likha ng lahat. Ngunit gayunpaman, hindi niya ito ginagawa sa atin. Ni hindi niya binibilang ang ating kasalanan.
Habang maaga pa at may oras pa, nawa ay makinig tayo sa tawag ng Diyos tulad ng ginawa ni Levi. Ayos lang iwanan ang lahat dahil papalitan itong lahat ng Diyos ng gantimpala ngayon dito sa mundo hanggang sa kabila.
Ang pagpapalang ito’y hindi magmamaliw kahit sa una’y walang kasiguraduhan ang mahalaga ay niyakap natin nang buo ang Panginoon. Dito’y wala na tayong hihilingin pa.
Panalangin: Panginoon, ikaw ang aming gabay ang tanging tanglaw. Tulungan mo kaming iwananan ang dapat iwanan at sumunod sa iyo nang walang alinlangan. Amen. +
Pagpalain nawa tayo ng Mapagmahal at Makapangyarihang Diyos ngayon at magpakailanman. Amen +
Maraming Salamat sa Inyong Pagsubaybay!
Tulungan ninyo kaming ipamahagi ang Salita ng Diyos sa pamamagitan ng pag-CLICK at SHARE nito. I-TAG na rin ang inyong mga kaibigan sa post na ito!
Copyright Reflections Written By: Admin. FMM Francesca Maria Margarita
