Hunyo 5, 2019. Miyerkules sa Ika-7 Linggo ng Pasko ng Pagkabuhay
Mga Gawa 20, 28-38
Salmo 67, 29-30. 33-35a. 35b.-36k
Tanang mga kaharian, ang Poong D’yos ay awitan.
Juan 17, 11b-19
UNANG PAGBASA
Mga Gawa 20, 28-38
Pagbasa mula sa Mga Gawa ng Mga Apostol
Noong mga araw na iyon, sinabi ni Pablo sa matatanda ng simbahan ng Efeso: “Ingatan ninyo ang inyong sarili at ang lahat ng kabilang sa kawan, sapagkat inilagay sila ng Espiritu Santo sa inyong pag-iingat. Pangalagaan ninyo ang simbahan ng Diyos, na kanyang tinubos sa pamamagitan ng kamatayan ng kanyang sariling Anak. Alam kong pagkaalis ko’y magsisipasok ang mababangis na asong-gubat at walang patawad na sisilain ang kawan. Mula na rin sa inyo’y lilitaw ang mga taong magsasalita ng kasinungalingan upang mapasunod ang mga alagad, at sa gayo’y mailigaw sila. Kaya’t mag-ingat kayo, at alalahanin ninyong tinuruan ko kayo gabi’t araw sa loob ng tatlong taon—at maraming luha ang pinuhunan ko.
“At ngayo’y itinatagubilin ko kayo sa Diyos at sa kanyang salita na nagpapahayag ng kanyang kagandahang-loob. Siya ang makapagpapatibay sa inyo at makapagbibigay ng lahat ng pagpapalang inilaan niya sa lahat ng kanyang pinapaging-banal. Hindi ko hinangad ang pilak, ginto o pananamit ninuman. Alam ninyong nagbanat ako ng buto upang kumita ng ikabubuhay naming magkakasama. Sa lahat ng pagkakataon, ipinakita ko sa inyo na sa pamamagitan ng ganitong pagpapagal ay dapat ninyong tulungan ang mahihirap. Alalahanin ang mga salita ng Panginoong Hesus: ‘Higit na mapalad ang magbigay kaysa tumanggap.’”
Pagkasabi nito, lumuhod si Pablo at nanalanging kasama nila. Silang lahat ay umiiyak at hinagkan si Pablo. Labis nilang ikinalungkot ang kanyang sinabing siya’y hindi na nila makikita uli. At siya’y inihatid nila sa barko.
Ang Salita ng Diyos.
Salamat sa Diyos.
SALMONG TUGUNAN
Salmo 67, 29-30. 33-35a. 35b-36k
Tugon: Tanang mga kaharian, ang Poong D’yos ay awitan.
Sana’y iyong ipadama ang taglay mong kalakasan,
ang lakas na ginamit mo noong kami’y isanggalang.
Magmula sa Jerusalem, sa iyong tahanang templo,
na pati ang mga hari doo’y naghahandog sa iyo.
Tugon: Tanang mga kaharian, ang Poong D’yos ay awitan.
Umawit sa Panginoon ang lahat ng kaharian,
awitan ang pagpupuri’t ang Poon ay papurihan!
Purihin ang naglalakbay sa matandang kalangitan;
mula roo’y maririnig ang malakas niyang sigaw!
Tugon: Tanang mga kaharian, ang Poong D’yos ay awitan.
Ipahayag ng balana ang taglay na kalakasan,
Siya’y hari ng Israel, maghahari siyang tunay;
‘Yang taglay niyang lakas ay buhat sa kalangitan.
Kahanga-hanga ang Diyos sa santwaryo niyang banal,
Siya ang Diyos ng Israel na sa tana’y nagbibigay
ng kapangyariha’t lakas na kanilang kailangan.
Tugon: Tanang mga kaharian, ang Poong D’yos ay awitan.
ALELUYA
Juan 17, 17b. a
Aleluya! Aleluya!
Amang D’yos ni Hesukristo,
ang salita mo’y totoo,
kami ay pabanalin mo.
Aleluya! Aleluya!
MABUTING BALITA
Juan 17, 11b-19
Ang Mabuting Balita ng Panginoon ayon kay San Juan
Papuri sa iyo Panginoon.
Noong panahong iyon, si Hesus ay tumingala sa langit, nanalangin at ang wika: “Amang banal, ingatan mo sila sa pamamagitan ng kapangyarihan ng iyong pangalan, pangalang ibinigay mo sa akin, upang sila’y maging isa, kung paanong tayo’y iisa. Habang kasama nila ako, iningatan ko sila sa pamamagitan ng kapangyarihan ng iyong pangalang ibinigay mo sa akin. Inalagaan ko sila at ni isa’y walang napahamak, liban sa taong humanap ng kanyang kapahamakan, upang matupad ang Kasulatan. Ngunit ngayon, ako’y papunta na sa iyo; at sinasabi ko ito habang ako’y nasa sanlibutan upang mapuspos sila ng aking kagalakan.
Naibigay ko na sa kanila ang iyong salita; at kinapootan sila ng sanlibutan, sapagkat hindi na sila makasanlibutan, tulad kong hindi makasanlibutan. Hindi ko idinadalanging alisin mo sila sa sanlibutan, kundi iligtas mo sila sa masama! Hindi sila makasanlibutan, tulad kong hindi makasanlibutan. Italaga mo sila sa pamamagitan ng katotohanan; ang salita mo’y katotohanan. Kung paanong sinugo mo ako sa sanlibutan, gayun din naman, sinusugo ko sila sa sanlibutan. At alang-alang sa kanila’y itinalaga ko ang aking sarili, upang maitalaga rin sila sa pamamagitan ng katotohanan.”
Ang Mabuting Balita ng Panginoon.
Pinupuri ka namin Panginoong Jesu Cristo.
Pagninilay:
Pagkakaisa. Pakikiisa. Pagiging isa. Ito ay palagi nating naririnig ngunit dahil sa kadalasang marinig ay akala natin alam na natin ang ibig sabihin. Ano ba ang ibig sabihin ng tayo’y kaisa ni Cristo?
Maaring ihambing sa kawan na sinasabi ni San Pablo sa unang pagbasa. Ang kawan na ito ay ang buong Inang Simbahan. Tayo ay kabilang sa Simbahang Katolika na itinaguyod ni Cristo. Iisang simbahan lang ang kanyang itinaguyod. Sapagkat ang Simbahang Tunay na ito ang kanyang sariling katawan na naririto sa daigdig. Ang ulo at ang lider ay si Jesus. Ito ang kanilang mistikal na pagkakakasal. Gaya sa ating mga tao, ang babae at ang lalaki ay nagiging isa sa Banal na Sakramento ng Kasal na iginagawad ng Simbahan. Tayo naman ang mga anak. Anak tayo ng Simbahan at ng Diyos.
Sa gayon, dahil iisa lang ang ating pinagmulan. Tayong lahat ay iisa lamang. Tayo ay iisang pamilya. Ito ang mas malawak at mas malaki nating sambahayan. Kung paanong naghirap at itinatwa si Cristo. Sa gayong paraan, tayo din ay maghihirap at itatatwa dahil sa ating pananampalataya. Kung hindi na tayo naaapektuhan ng mga nangyayari, magtaka na tayo kung sa Simbahan pa ba tayo pumapanig o kaya’y tila walang pakialam. Subalit hindi diyan nagtatapos ang lahat. Kung paanong si Cristo ay Hari at puno ng luwalhati sa langit at lupa.
Tayo rin ay tunay na mayaman at magwawagi sa dulo ng mga pagsubok sa ating buhay kung sinunod natin ang mga yapak, utos at salita ni Cristo. Hindi maaring sa sarap lang tayo kasama. Ikaw ba’y matutuwa kung gawin din ito sa iyo ng asawa, kapatid o anak? Na lumalapit at mabait lamang sa iyo kapag may kailangan?
Hindi ganito ang tunay na pagmamahal. Sapagkat ang tunay na pagmamahalan ay pakikipagkaisa. Kailangan ito ng sakripisyo. Madalas kinakailangang magbigay ka upang mapabuti at maalagaan ang iyong anak o asawa. Dahil nagmamahal ka. Isasakripisyo mo ang tulog sa trabaho para makakain sila at may pera. O kaya isasakripisyo mo naman na mawalan ng trabaho para lamang alagaan sila. Ang pagmamahal ay pagbibigay ng sarili. Kaya ito masakit. At ang pagbibigay ng sarili ay pakikipagkaisa.
Sa utos ng Diyos, hindi limitado sa sariling kadugo ang pamilya. Tayong lahat na kasapi sa Simbahan at Sambahayan ng Diyos. Kaya ang isa’t isa ay ating responsibilidad. Hindi maaring sabihin natin na “Kasalanan niyang maging mahirap.” Dahil tayo na binibigyan at pinakakain ng Diyos ay may responsibilidad sa mga kapatid natin sa Diyos. Sabi nga ni San Agustino, isa sa mga ama ng simbahan, ano mang sobra natin ay hindi atin. Ito ay dapat ipamahagi sa iba. Ngunit dahil sa mundo natin ngayon na ang dami daming akala natin ay kailangan natin at kailangang bilhin.
Luho, mga bagong gamit at damit, masarap na pagkain, mga dekorasyon at ano pa ba. Hindi naman ito itinuturing na lahat ay masama. Ngunit puro sa mga ganitong bagay lang umiikot ang buhay natin, baka nakakalimutan na nating magbigay at magsakripisyo para sa mas malaking pamilya natin sa Panginoon.
Kung sana’y matuto tayong buhatin ang Krus sa ganitong paraan, siguradong malapit sa atin ang Kaharian ng Diyos dahil tunay na nakikiisa tayo kay Cristo. Ngunit habang hindi pa ganoon, patuloy na kumakatok si Cristo sa ating mga puso. Sana’y huwag natin siyang pagdamutan sapagkat sa kanya rin galing ang lahat ng sa atin.
Pagnilayan natin ito. +
Manalangin Tayo. +
Panginoong Jesus, buksan mo ang aking puso upang maging katulad ng sa iyo. Amen.
Pagpalain kayo nawa ng Mapagmahal at Maawaing Diyos ngayon at magpakailanman. Amen. +
? Admin. FMMargarita ?
