By: Admin Chris
Ngayon ay ipinagdiriwang natin ang Feast of Corpus Christi kung saan inaalala natin at binibigyan ng atensyon ang Katawan at Dugo ni Kristo sa Banal na Sakramento. Nakakalungkot lamang dahil hindi ito ipinagdiriwang ng ilang Kristyano dahil sa ang kanilang paniniwala ay taliwas sa atin. Naniniwala ako na dapat ay pakinggan rin natin ang kadahilanan ng iba kung bakit hindi sila naniniwala sa ating doktrina, lalo na sa “Real Presence” ng ating Panginoon sa Eucharist. Sa ngayon, magbibigay ako ng dalawaang rason sa panig ng mga Protestante at makikita natin kung bakit may mali ang kanilang perspektibo.
——————————————-
1st Objection: Historical Time Context
May mga Protestante na nagsasabing ang pahayag ni Kristo sa John 6:54 ay naganap bago pa lamang ang Huling Hapunan at hindi pagkatapos nito. Dahil sa ibang panahon binanggit ni Hesus na magkakaroon ng buhay na walang hanggan ang kumakain ng Kanyang Laman at umiinom ng Kanyang dugo (John 6:54), hindi raw dapat literal ang interpretasyon rito. Ayon kay Norman Geisler, isang Protestant systematic theologian at Philosopher:
“First of all, the sacramental interpretation of this passage is contrary to the historic time context in which it was given in John 6 and 1 Corinthians 11. The time of the institution of communion was John 13 was after the Passover, not John 6 after the sermon on the Bread of Life [1].”
Hindi na ako nagugulat kung bakit dumarami na rin ang nakikita kong tao na gumagamit ng ganitong argumento dahil sa sinusuportahan ito ng isang sikat na Protestant theologian. Gayunpaman, kahit na may respeto ako sa kanya, naniniwala ako na may mali sa argumentong ito. Magbibigay ako ng halimbawa sa Mark 8.
Marcos 8:31
31 Mula noon, itinuro ni Jesus sa mga alagad ang mangyayari sa kanya. Sinabi niya, “Ang Anak ng Tao ay kailangang magdanas ng matinding hirap. Siya’y itatakwil ng mga pinuno ng bayan, ng mga punong pari at ng mga tagapagturo ng Kautusan. Siya’y ipapapatay ngunit muling mabubuhay sa ikatlong araw.”
Sa Mark 8, makikita natin ang pagbanggit ni Kristo ng kamatayan at muling pagkabuhay na mararanasan Niya kahit na naganap ang mga ito sa Mark 15-16. Nangangahulugan ba na hindi tungkol sa pagdurusa ni Hesus ang Mark 8 dahil binanggit ito ni Kristo pitong kabanata bago ang kaganapang ito?
——————————————-
2nd Objection: Flesh is of No Avail:
Ang rason naman na ito ay isa sa mga kadalasang naririnig natin sa mga Protestante. Ang isa sa mga binabanggit nila ay mula sa John 6:63.
Juan 6:63
63 Ang Espiritu ang nagbibigay-buhay; hindi ito magagawa ng laman. Ang mga salitang sinabi ko sa inyo ay espiritu at ito ang nagbibigay-buhay.
Ang kadalasang pagpapaliwanag rito ng mga Protestante ay dahil sa ang Espiritu ang nagbibigay-buhay, dapat raw ay hindi unawain ng literal ang sinabi ni Hesus kundi ispirtwal lamang. Ito ang pagpapaliwanag tulad ng “Got Questions”, isang Protestant ministry na nagsabing:
“So, if “the flesh is of no avail,” why would we have to eat Jesus’ flesh in order to have eternal life? It does not make sense, until Jesus tells us that the words He speaks are “spirit [2].””
Ngayon, magbabanggit ako ng dalawang kadahilanan kung bakit mali ang kanilang interpretasyon. Una, hindi natin dapat kalimutan ang verse 62 na tungkol sa Ascension ni Jesus. Basahin natin ang John 6:62.
Juan 6:62
62 Gaano pa kaya kung makita ninyong umaakyat ang Anak ng Tao papunta sa dati niyang kinaroroonan?
Ang punto rito ni Hesus ay dahil sa kung hindi sila makapaniwala na kailangan nilang kainin ang Kanyang Katawan, paano pa sila maniniwala na Siya’y aakyat sa langit? Sa katotohanan, ang John 6:63 ay nagpapatunay sa doktrina ng Simbahan pagdating sa “Real Presence” dahil kung pisikal at ispiritwal na aakyat sa langit si Hesus, totoong pisikal at ispiritwal rin nating natatanggap Siya sa Misa. Ngunit, para sa mga protestante, dahil sa sinabi ni Hesus na ang Kanyang Salita ay espiritu na nagbibigay buhay (John 6:62), maniniwala ba sila na hindi pisikal na umakyat si Hesus sa langit at ito’y ispiritwal lamang?
Ikalawa, ang “laman” o “flesh” na binabanggit ni Hesus sa John 6:62 ay hindi ang Kanyang laman kundi sa ating laman. Sa Bibliya, ang ating laman ay patungkol sa ating “fallen human nature” na nagiging dahilan upang tayo’y magkasala (Romans 8:8). Sinabi ito ni Hesus dahil maraming mga hindi naniniwala sa Kanya dahil sa hindi nila tinanggap ang Espiritu na nag-bibigay buhay. Tulad ng sinabi ni Hesus:
Juan 6:64-65
64 Ngunit may ilan sa inyong hindi sumasampalataya.” Alam na ni Jesus buhat pa noong una kung sinu-sino ang hindi mananalig sa kanya, at kung sino ang magkakanulo sa kanya. 65 Idinugtong pa niya, “Iyan ang dahilan kaya ko sinabi sa inyo na walang makakalapit sa akin malibang ito’y loobin ng Ama.”
Kung ang pagpapakahulugan ni Hesus dito ay may mga hindi naniwala sa Kanya, ang tanong, ano ba ang naunawaan ng mga taga-sunod Niya na hindi nila pinaniwalaan? Basahin natin ang John 6:52-53.
Juan 6:52-53
52 Dahil dito’y nagtalu-talo ang mga Judio, “Paanong maibibigay sa atin ng taong ito ang kanyang laman upang makain natin?”
53 Sinabi ni Jesus, “Pakatandaan ninyo: malibang kainin ninyo ang laman ng Anak ng Tao at inumin ang kanyang dugo, hindi kayo magkakaroon ng buhay.
Simple lang ang kasagutan dito. Noong sinabi ni Hesus na ibibigay Niya ang Kanyang laman para ating makain, naunawaan ito ng literal ng mga Hudyo. Ngunit, hindi nila ito pinaniwalaan. Iyon ang problema na makikita natin. Kaya, ang sinasabi ni Hesus sa kanila at sa atin ay maniwala tayo sa Kanyang rebelasyon dahil sa Kanya lamang nagmumula ang mga salitang nagbibigay ng buhay na walang-hanggang (John 6:68).
Nakakalungkot lamang dahil maraming mga tao ang hindi naniniwala sa Kanyang katuruan, at kasama na rin dito ang ilang mga Katoliko. Maraming mga Katoliko ang pumupunta sa Misa nang hindi nauunawaan kung sino nga ba ang kanilang natatanggap sa communion at ang iba naman, pinipiling iwanan ang Simbahan para ipag-palit ang Misa sa “worship service” ng mga kapatid nating Protestante. Sana ay huwag nating silang kalimutang ipagdasal tuwing tinatanggap natin ang Katawan ni Kristo sa Misa at tuwing nagdarasal tayo sa Eucharistic adoration.
Blessed feast day!
