Oktubre 3, 2018. Miyerkules. Ika-26 na Linggo sa Karaniwang Panahon.
Salmo 88: Panginoon, ako’y dinggin sa pagsamo ko’t dalangin.
Unang Pagbasa: Job 9:1-12, 14-16
Ito naman ang tugon ni Job: “Matagal ko nang alam ang mga bagay na iyan, ngunit sino bang matuwid sa harap ng Maykapal?
Mayroon bang maaaring makipagtalo sa kanya? Sa sanlibo niyang tanong, walang makakasagot kahit isa. Ang Diyos ay matalino at makapangyarihan, sinong lumaban na sa kanya at nagtagumpay?
Walang sabi-sabing inuuga niya ang bundok, sa tindi ng kanyang galit, ito’y kanyang dinudurog. Ang buong lupa ay kanyang niyayanig, at inuuga niya ang saligan ng daigdig. Maaari niyang pigilan ang pagsikat ng araw, pati ang mga bituin sa kalangitan. Mag-isa niyang inilatag ang sangkalangitan, kanyang tinapakan ang dambuhalang karagatan.
Siya ang gumawa ng mga bituin sa kalawakan, sa ‘Oso,’ sa ‘Orion,’ sa ‘Pleyades’ at sa mga kumpol ng mga bituin sa katimugan.
Paano ko masasagot ang tanong niya sa akin? Maghahanap pa ako ng mga salitang aking bibigkasin. Kahit ako’y walang sala, ang tangi kong magagawa, sa harap ng Diyos na hukom ay magmakaawa.
Kahit bayaan niyang ako’y magsalita, hindi ko rin matiyak kung ako’y papakinggan nga.
Ebanghelyo: Lucas 9:57-62
Samantalang sila’y naglalakad, may isang lalaking lumapit at nagsabi kay Jesus, “Sasama po ako sa inyo kahit saan.” Sumagot si Jesus, “May lungga ang asong-gubat, at may pugad ang mga ibon, ngunit ang Anak ng Tao’y walang sariling tahanan.”
At sinabi naman niya sa isa, “Sumunod ka sa akin.” Ngunit sumagot ang tao, “Panginoon, hayaan lang po muna ninyong maipalibing ko ang aking ama.”
Sinabi ni Jesus sa kanya, “Hayaan mong mga patay ang magpalibing sa kanilang mga patay. Ngunit humayo ka at ipahayag mo ang tungkol sa paghahari ng Diyos.”
May isa namang nagsabi sa kanya, “Susunod po ako sa inyo, Panginoon, ngunit hayaan ninyong magpaalam muna ako sa aking mga kasambahay.”
At ganito naman ang tugon ni Jesus, “Ang sinumang nag-aararo at palingun-lingon ay hindi karapat-dapat sa kaharian ng Diyos.”
Pagninilay:
Maraming bagay sa buhay ang hindi natin maintindihan. Nasa Panginoon lamang ang payak at ganap na karunungan. Kaya naman sa panahong tila magulo na ang lahat sa ating buhay, tulad nga ng nagaganap kay Job, ay tanging habag na lamang ng Panginoon ang ating aasahan at makakapitan.
Naranasan mo na bang mahirap at magdusa ng matindi sa buhay? Sino ba ang taong hindi naghihirap? Lahat tayo, kahit ang pinakamayayaman at sikat sa mundo ay may pinagdaraanan at iniintindi sa buhay- iba iba lamang ng aspeto at perspektibo ng tao.
Madalas ang ating paghihirap ay lumalala dulot ng pagkawala ng ating tiwala sa Panginoon. Marami nang naiisip na kung anu-ano. Madaling mawalan ng pag-asa. Sa bawat araw ng ating buhay, na tinatawag tayo ng Panginoong maging tulad niya, marami tayong mga pasubali. Isa sa pinakakaraniwang hadlang ay ang pagiging masyadong abala sa trabaho. May mga taong sa trabaho na lamang umiikot ang buhay dulot ng sekularisasyon na para bang kaya lamang tayo ginawa ng Diyos ay upang magtrabaho lamang. Hindi po ganito ang plano ng Diyos sa tao kung hindi, isang buo at masaganang buhay maari tayong lumigaya sa lahat ng aspeto lalo na sa espiritwal. Hindi lamang sa materyal.
Ang mga materyal na kayamanan ay naglalaho ngunit ang mag-ipon tayo ng kayamanan sa ating puso sa pagsunod sa Diyos ay hindi nawawala at napapalitan.
Nakakalungkot na iba ay hirap na magdasal pa lamang na siyang simula ng ating ugnayan sa Panginoon. Sa umaga hindi na ito maggawa o nagmamadali pa ang ilan. Maraming dahilan tulad ng mahuhuli na sa trabaho o kaya marami pang gagawin. Ngunit nakakaligtaan nating, ang Diyos mismo magbibigay sa atin ng lakas sa lahat ng gagawin at tutulungan niya tayo kung uunahin natin siya pagmulat ng ating mata sa umaga, isipin natin agad ang Diyos at siya rin hanggang sa bago pumikit at magpahinga sa gabi.
Laging mayroong paraan sa taong tunay na nagmamahal sa Panginoon. Balewala ang lahat ng hadlang at ito’y malalabanan kung gusto natin. Maari tayong magsakripisyo na gumising nang mas maaga, o kaya bawasan ang panonood ng TV o Facebook upang makapanalangin. Mapapansin natin unti unting magbabago ang ating buhay sa paraang hindi natin inaasahan.
Isa pa, bahagi na rin ng kulturang Pilipinong unahin ang pamilya, at ito nga ay tama naman at naayon sa kabutihan. Ngunit kung mas mahal natin ang kahit sinong tao, kaysa sa Diyos, dito na magsisimula ang paghihirap. Lahat ng tao kahit pa ang mga taong pinakamamahal tayo ay mayroong kahinaan at pagkukulang. At kung wala ang Diyos sa ating buhay na kakapitan, tayo ay madadala ng sakit na dulot ng ibang tao kahit sino pa iyan. Hindi natin kakayanin magpasensya, magtiyaga, magparaya o magdisiplina ng mayroong puso at nasa tamang landas lamang. Ganito ang tao. Makakapagmahal lamang tayo ng tama sa ibang tao kung inuna nating mahalin at kilalanin ang Diyos. At ang Diyos ang maghahayag ng ating tunay na sarili na siyang magiging handa upang magmahal nang buo ng iba.
Sa pagsunod natin sa Panginoon, na siya rin mismong nabuhay dito sa lupa, hindi para sa sarili niya ngunit para sa atin nang walang kapaguran, nawa ay sa araw-araw na paglalakbay sa ating buhay ay mabuo ang ating loob sa Diyos. Makita nawa natin ang kanyang tulong sa kabila ng ating mga paghihirap na dinaranas sa pagiging tapat sa kanya. Unahin natin siya sa lahat at siya na ang bahala sa anumang ating maiiwan. Unahin natin ang Diyos. Sundan natin ang kanyang mga yapak tungo sa kabutihan. Nang lahat ng aspeto ng ating buhay at lahat ng ating pangangailangan ay kanyang matugunan, habang ginagawa natin ang kanyang kalooban.
Panalangin: O Jesus, idinudulog namin sa iyo ang lahat ng aming pangangailangan, alinlangan, kalakasan at kahinaan. Umaasa kaming sasaklolohan mo kami at tatanggalin mo ang anumang humahadlang sa amin papunta sa iyo. O Banal na Puso ni Jesus, kami ay nananalig sa iyo. Amen. +
Pagpalain nawa tayo ng Mapagmahal at Makapangyarihang Diyos ngayon at magpakailanman. Amen +
Maraming Salamat sa Inyong Pagsubaybay!
Copyright Reflections Written By: Admin. FMM Francesca Maria Margarita
