Abril 27, 2018. Biyernes. Ika-4 na Linggo ng Pasko ng Pagkabuhay
Salmo 2: Anak ng D’yos kailanman sa simula pa sumilang.
Ebanghelyo: Juan 14:1-6
“Huwag na kayong mabalisa; manalig kayo sa Diyos, manalig din kayo sa akin. Sa bahay ng aking Ama ay maraming silid. Kung hindi ito totoo, sasabihin ko ba sa inyong pupunta ako roon upang ipaghanda ko kayo ng inyong matitirhan? At kapag naipaghanda ko na kayo ng matitirhan, ako’y babalik at isasama ko kayo upang kayo’y makapiling ko kung saan ako naroroon. At alam na ninyo ang daan papunta sa pupuntahan ko.”
Sinabi sa kanya ni Tomas, “Panginoon, hindi po namin alam kung saan kayo pupunta, paano naming malalaman ang daan?”
Sumagot si Jesus, “Ako ang daan, ang katotohanan, at ang buhay. Walang makakapunta sa Ama kundi sa pamamagitan ko. Kung ako’y kilala ninyo, kilala na rin ninyo ang aking Ama. Mula ngayon ay kilala na ninyo siya at inyo nang nakita.”
Pagninilay:
Sa panahon ngayon tayo ay mga taong balisa. Halos hindi magkanda-ugaga sa dami ng kailangang gawin. May trabaho, may pamilya, kaanak, mga kaibigan, negosyo, mga plano at pangarap sa buhay at kung anu-ano pa. Madalas nakalilimutan na nating huminto at magpahinga dahil ang puso at isip natin ay punong puno ng mga alalahanin na pangmateryal na pangangailangan. Noong panahon ng Huling Hapunan kung saan nabanggit ito ni Jesus ay nagbilin ang ating Panginoon sa ating lahat, hindi lamang sa Kanyang mga apostoles. “Huwag kayong mabalisa”. Sa gitna ng napakaraming hinaharap sa buhay ay madali tayong malunod at mapanghinaan ng loob. Hindi nga liban dito kahit pa ang mga apostoles ng Panginoon na nakasama Siya mismo sa pagkain at sa pampublikong buhay sa pangangaral at pagpapagaling ng may sakit. Kung madalas ang ating puso ay nakatuon sa panglabas na pangyayari ay madali tayong maapektuhan ng anumang unos na darating sa ating buhay. Sa ating katahimikan kung saan natin matatagpuan sa taimtim na panalangin ang Panginoon, doon lamang natin matatagpuan ang kapayapaan sa gitna ng lahat ng ating hinaharap.
Tayo sa kasalukuyan ay maraming hinaharap na suliranin araw-araw. Kung tayo lamang ay mag-isa at nakatuon sa ating sariling kahinaan ay tila hindi natin malalagpasan ang bawat kinakaharap natin. Mga pagsubok sa trabaho, o katrabaho, sakit ng minamahal sa buhay, bayarin na tila hindi matapos-tapos, at kung anu-ano pa. Parte iyan ng buhay dito sa mundo. Alam itong lahat ni Jesus. Alam Niya kung ano ang lahat ng ating inaalala. Kaya siya nagsabi na “Manalig kayo sa akin”. Ang siyang taong nagtitiwala sa Diyos ay mapayapang malalagpasan ang lahat ng pagsubok sa ating buhay. Gaano man ito kabigat ay magiging magaan sa piling ng Panginoon. Kaginhawaan ng loob ang malaman at maalalang muli na tayo ay hindi nag-iisa at kung tila hindi na natin kaya ang mga pagsubok ay may Mapagmahal tayong Diyos na matatakbuhan at handang tumulong sa atin anumang oras.
Kung tayo ay patuloy na nananalangin at kumakapit sa kanya ay tiyak papalitan niya ang lahat ng ating lungkot ng kanyang kapayapaan. Makikita natin mismo ang Kanyang kamay na unti-unting magliligtas sa atin sa ating mg inaalala. Sinabi na nga ni Jesus na Siya ang katotohanan, ang daan at ang buhay. Ibig sabihin nito’y wala tayong ibang mapupuntahan kundi Siya lamang. Iwan man tayo ng ating mga mahal sa buhay, kaibigan kapamilya o mga taong pinagkatiwalaan, ay hindi tayo kailanman iiwan ng Diyos. Lagi natin Siyang matatagpuan na naghihintay sa ating mga puso at sa Simbahan, kung saan siya lagi naroroon naghihintay na manalig at kumapit pa tayo sa Kanya.
Ang mundo ngayon ay sadyang punong puno ng napakaraming samu’t saring ideolohiya, patuloy tayong kumapit kay Cristo at huwag padadala sa mga agos ng mundo na maglalayo sa atin sa Kanya. Sapagkat Siya lamang ang Katotohanan. Siya rin ang Daan. Kung tayo lang sa ating sarili ay puno tayo ng pagaalala at pagkabalisa ngunit kung bubuksan natin lahat at ibubuhos sa Diyos ang lahat ng ating alalahanin nang may buong pusong at ganap na tiwalang nagpapaubaya ay makakamtan natin ang kanyang kapayapaan. Sa una at hanggang sa huli, si Jesus din ang ating Buhay. Ang buhay dito sa lupa ay maiksi at lilipas din. Inaanyayahan tayo ng Panginoon na tumingin sa mas malawak na perspektibo – ang buhay na walang hanggan. Hindi lang dito sa lupa ngunit hanggang sa kabila kung saan naroroon ang kaganapan ng kaharian ng Diyos. Kaya mga minamahal na kapatid, kung ano man ang kayamanan na nagtatagal ay ito ang ating ipunin – ang kayamanan sa puso ng bawat isa na dulot ng pagbibigayan, pagpapakumbaba at pagmamahalang ganap. Hindi panghuhusga, pang-aapi, pagttsismis at paninira ng kapwa ngunit ang paglilingkod ng buong puo alangalang sa pagpapakababa at paglilingkod din sa atin ng ating Diyos na lubos na nagmamahal sa atin kahit pa tayong lahat ay mga makasalanan.
Panalangin: Panginoong Jesus, hindi ako karapat-dapat sa iyong pagmamahal ngunit napakabuti mong ipagkaloob sa akin ang biyaya ng buhay na ito nang ako ay makatugon sa iyong pagmamahal sa maliit na paraang kaya ko. Tulungan mo akong manalig sa iyo ano man ang aking harapin sa buhay. Lingapin mo ako sa iyong walang hanggang awa at pagmamahal nang ako naman din ay maging daluyan ng iyong pag-ibig sa lahat ng taong aking makasalamuha. Amen. +
Isang mapagpalang Biyernes sa ating lahat!
Maraming Salamat sa Inyong Pagsubaybay!
Tulungan ninyo kaming ipamahagi ang Salita ng Diyos sa pamamagitan ng pag-CLICK at SHARE nito. I-TAG na rin ang inyong mga kaibigan sa post na ito!
Copyright Reflections Written By:
Admin. Francesca Maria Margarita
