Disyembre 12, 2018. Ikalawang Linggo ng Adbiyento.
Mahal na Birhen ng Guadalupe.
Salmo 103 Panginoo’y papurihan aba kong sariling buhay.
Unang Pagbasa: Isaias 40:25-31
Kanino ninyo ihahambing ang banal na Diyos?
Mayroon ba siyang katulad?
Tumingala kayo sa langit!
Sino ba ang lumikha ng mga bituin?
Sino ba ang sa kanila’y nagpapakilos,
at sino ba ang nagbigay ng kanilang pangalan?
Dahil sa kanyang dakilang kapangyarihan,
walang nawala sa kanila kahit isa man.
Israel, bakit ka ba nagrereklamo
na tila hindi pansin ni Yahweh ang kabalisahan mo,
o hindi inalalayan sa kaapihang naranasan?
Hindi ba ninyo nalalaman, di ba ninyo naririnig?
Na itong si Yahweh, ang walang hanggang Diyos,
ang siyang lumikha ng buong daigdig?
Hindi siya napapagod;
sa isipan niya’y walang makakaunawa.
Ang mahihina’t mga napapagod ay kanyang pinapalakas.
Kahit na ang mga kabataan ay napapagod
at nanlulupaypay.
Ngunit muling lumalakas
at sumisigla ang nagtitiwala kay Yahweh.
Lilipad silang tulad ng mga agila.
Sila’y tatakbo ngunit hindi mapapagod,
sila’y lalakad ngunit hindi manghihina.
Ebanghelyo: Mateo 11:28-30
“Lumapit kayo sa akin, kayong lahat na nahihirapan at lubhang nabibigatan sa inyong pasanin, at kayo’y bibigyan ko ng kapahingahan. Pasanin ninyo ang aking pamatok at matuto kayo sa akin sapagkat ako’y maamo at may mababang loob. Makakatagpo kayo sa akin ng kapahingahan sapagkat madaling dalhin ang aking pamatok at magaan ang pasaning ibibigay ko sa inyo.”
Pagninilay:
Ikaw ba’y napapagod na at tila napakaraming intindihin sa buhay? Nasubukan mo na bang lumapit sa Diyos sa altar ng simbahan nang tahimik at payapa upang magpahinga kahit sandali – ikaw lamang at ang Panginoon?
Ito ay matatawag na tunay na pahinga sa piling ng Diyos. Hindi natin kailangang magkunwari sa harapan niya at maglagay ng kung anu-anong maskara. Alam na niya ang lahat sa atin at hinihintay lamang niyang makita natin ito. Kung sa ibang tao’y nagpapakapagod tayo upang makuha ang kanilang pagtanggap at pagmamahal, alalahanin nating ang Diyos ay ibinibigay sa atin itong lahat ng libre. Walang kondisyon ang kanyang pagmamahal sa atin.
Ito ang magbibigay sa atin ng lakas upang magmamahal ng kapwa at kahit mga kaaway natin. Dahil alam nating may isang nagmamahal sa atin at naghihintay anuman ang mangyari at sa lahat ng oras – ang ating Panginoong Jesus.
Kung iiwan man tayo ng ating mga minamahal sa buhay at apihin ng ating mga kaaway, ating tandaan at pagmasdan ang Krus sa gitna ng ating mga altar. Dito ay mararamdaman nating mas malapit tayo sa Panginoong Diyos habang tayo’y nagdurusa. Nagiging kamukha tayo ni Jesus sa Krus.
Ngunit kung mapait ang karanasan ay ating tandaan tulad ng Krus, hindi ito matatapos sa kamatayan subalit sa muling pagkabuhay.
Magpahinga tayo sa Diyos at ihinga natin sa kanya ang anumang nagpapabigat sa atin. Ilapit natin ang ating puso anuman ang laman nito – lahat ng sakit, sama ng loob at mga hinanaing. Pati ang mga magaganda, pagpapasalamat at pagpupuri. Lahat ng ito’y tanggap ng Diyos.
Paniwalaan natin ang kanyang pag-ibig sa atin at alalahanin natin siya anumang oras ng ating buhay at matatagpuan nating hindi tayo kailanman nag-iisa. Mayroon isang pusong palaging naghihintay sa atin sa mga altar at maging sa altar ng ating puso – ang Banal na Puso ni Jesus na lubos na nagmamahal sa atin higit pa sa ating inaakala at naiintindihan.
Panalangin: Diyos na Mahabagin, ikaw na lubos na umiibig sa akin. Bigyan mo ako ng grasyang makita ang pagmamahal mo sa lahat ng bagay. Ikaw nawa ang aking maging pahinga sa gitna ng mundong maingay at sadlak sa kahirapan. Gabayan mo ako at lahat ng aking mahal sa buhay. Maria, aming ina, ipanalangin mo kami at dalhin mo kami kay Jesus. Amen. +
Pagpalain nawa tayo ng Mapagmahal at Makapangyarihang Diyos ngayon at magpakailanman. Amen +
Maraming Salamat sa Inyong Pagsubaybay!
Tulungan ninyo kaming ipamahagi ang Salita ng Diyos sa pamamagitan ng pag-CLICK at SHARE nito. I-TAG na rin ang inyong mga kaibigan sa post na ito!
Copyright Reflections Written By: Admin. FMM Francesca Maria Margarita
